Op 3 oktober 2019 was het dan zover, het vierde lustrum van ons dispuut ging van start en dit werd dan ook groots ingeluid tijdens de openingsweek. Fabras werd 20 jaar en de weg naar volwassenheid werd ingezet, een mooi moment om het diepe in te springen. Nadat het Lustrum officieel was ingeluid tijdens de BLV en de nodige dranken geconsumeerd waren, was het Lustrum nu echt officieel van start. Het was maar goed dat de alcoholtolerantie de weken voorafgaand tijdens de pijler goed was opgeschroefd, aangezien deze de komende dagen nog goed van pas zou komen. Deze tolerantie werd dan ook veelvuldig getest in de eerste dagen van ons 20-jarig bestaan, zoals tijdens het Diesdiner waar de oud-leden zich probeerden te bewijzen dat ze er nog steeds toededen of tijdens een Buitendag waar wij als mooiste mannen dispuut natuurlijk ons mannetje moesten staan voor de vrouwen van Linque. De week werd afgesloten met een legendarische lustrumreceptie, waarbij wij officieel warm gedribbeld waren voor de rest van dit mooie jaar!

​

Nog nagenietend van de openingsweek mochten wij alweer met verlangen vooruitkijken naar het volgende evenement wat op de agenda stond: Het gala! Op 19 januari reisden wij met een groep van 103 man sterk richting het Koloniënpaleis te Tervuren, België.
Nadat iedereen zich klaar had gemaakt in het hotel en de eerste galaplichten voldaan werden, was het tijd om af te reizen naar de locatie. Hier werd hoffelijk genoten van een heerlijk diner waarbij er traditiegetrouw een mooi woordje werd gedaan en onze dates ons een prachtig sabreer sabel overhandigden. Deze werd dan ook veelvuldig gebruikt om menig fles te sabreren, wat de avond officieel inluidde voor een groot feest ter ere van ons 20e bestaan. De volgende ochtend was het tijd om op de bus te stappen terug naar Tilburg, vaak niet meer precies wetende wat er de avond ervoor was gebeurd, maar een ding was zeker dat het legendarisch avond was.

​

​

Met de euforie van het lustrumgala nog in ons achterhoofd, was het eind juni tijd om ons klaar te maken voor de lustrumvakantie. Samen met onze oud-leden gingen we onderweg naar Zuid-Frankrijk, waar wij ons zouden vestigen op een vorstelijk landgoed voorzien van alle gemakken zoals een tennisbaan, een bijna olympisch formaat zwembad en natuurlijk genoeg champagne en bier om een normale groep mensen maandenlang te kunnen voorzien. Op dit landgoed werd dan ook genoten als echte pilsvorsten en overdag werd de nodige alcohol eruit gezweet tijdens een potje tennis of waterpolo. De banden tussen de oud-leden en leden werden nog maar eens aangehaald en bevestigd werd nogmaals dat Fabras de mooiste club is en er werd geproost op de vele lustra die nog zullen komen; voor wij Fabras, zullen altijd blijven bestaan!